Eerder schreef ik een artikel over boosheid. De tegenhanger van boosheid is vergeving. Daarover gaat dit artikel.
Als ik aan vergeving denk, is mijn eerste gedachte: “Oei, dat is moeilijk.”
Vergeving is niet: goed vinden
Vergeven betekent niet dat je het OK vindt wat er is gebeurd. Dat de ander er mee weg komt.
Heeft iemand de wet overtreden, dan zal er straf volgen.
Heeft iemand onrecht gedaan, dan zal op de één of andere manier rechtzetting moeten plaatsvinden. En dat is iets anders dan vergeven.
Vergeving betekent niet: verzoenen
Vergeven is ook niet: verzoenen. En dat is wel wat veel mensen denken. En dat is ook de reden dat dit woord zoveel weerstand oproept.
Verzoenen kan pas na vergeven. Zonder vergeving geen verzoening. En als je je wel verzoent met iemand die je nog niet 100% vergeven hebt, dan is dat een garantie voor veel gedoe en veel stress.
Vergeving is ook niet: vertrouwen
En vergeven betekent al helemaal niet dat je de ander weer moet vertrouwen. Na verzoening kan misschien langzamerhand, weer vertrouwen ontstaan.
Wat is vergeven dan wel?
Vergeven betekent dat je het de ander niet langer kwalijk neemt, wat hij (of zij natuurlijk) jou heeft aangedaan. Zodat je zonder wrok verder kunt met je leven. En zonder haat en wraak gevoelens. Vergeven doe je dus voor jezelf, want jij bent degene die last heeft van wrok-, haat- of wraakgevoelens.
Vergeven, hoe doe je dat?
Vergeven is een hele grote stap om te doen. Daar is nogal wat voor nodig. En eigenlijk is het ook niet 1 stap, maar zijn het er 3.
1. Jezelf vergeven.
Daar begint het mee. Jezelf vergeven dat je het hebt laten gebeuren.
Dat je geen Nee hebt gezegd.
Of wel Nee hebt gezegd, maar dat er niet naar werd geluisterd en dat je toen niet bent weggegaan.
Dat je steeds terug ging.
Misschien kreeg je “cadeautjes”, complimentjes of speciale aandacht. Dan mag je jezelf vergeven dat je dáár van genoot.
Je mag jezelf vergeven dat je het niet (eerder) aan iemand hebt verteld.
Of jezelf vergeven dat wél vertellen wat er gebeurd was, zoveel consequenties had voor zoveel mensen in je omgeving. En alle shit en verwijten die je daardoor weer over je heen kreeg.
2. Ontstressen van het (seksueel) trauma
Door te ontstressen neem je de lading weg van dat wat er gebeurd is.
Zodat, wanneer je er aan terug denkt, je je schouders erover kunt ophalen. Ach ja, dat was een nare gebeurtenis, maar gelukkig is dat nu voorbij.
Als de lading eraf is en de stress weg is, dan houden ook de stressresponsen op.
Het piekeren erover en er steeds aan terugdenken bijvoorbeeld, hoeft dan niet meer. Dit is namelijk een poging van je brein om het trauma te verwerken. Na het ontstressen hèb je het verwerkt.
Als je er geen stress meer van hebt, zal ook je stresshormoonlevel in je lijf dalen. Waardoor je weer beter slaapt, beter je eten verteert en meer ontspannen bent.
Als je dit allemaal gedaan hebt, is het pas tijd voor de derde stap.
3. Vergeving van de pleger.
Deze stap is eigenlijk een uitbreiding van stap 2. In stap 2 krijg je vrede met de gebeurtenis die jou is overkomen. In deze stap krijg je vrede met de persoon die jou dit heeft aangedaan. Zodat jij alle boosheid, haat, wrok en wraakgevoelens ten aanzien van de pleger kunt laten varen, los kunt laten.
Zodat jij niet meer getriggerd wordt als je zijn naam hoort.
Zodat jij mild naar die persoon kunt kijken: Het was niet OK wat er is gebeurd, die persoon heeft zijn verdiende straf gekregen. Maar ach, eigenlijk is hij ook best wel zielig. Hij heeft ook veel shit in zijn leven gekend.
(Daar waar “hij” staat, kan natuurlijk ook “zij” zijn.)
Voel je hoeveel rust elk van deze stappen geeft.
Dankbaarheid
Toen ik dit artikel schreef, voelde ik ook nog wat anders. Iets wat ik in deze context nog niet eerder zo sterk had gevoeld. En dat was dankbaarheid. Ik ben niet seksueel misbruikt, maar ik vond mijn jeugd niet altijd even gemakkelijk. Dat kun je lezen op de “Over mij” pagina.
En uiteindelijk heeft álles wat ik heb meegemaakt, geresulteerd in waar ik nu sta.
Ik word elke dag een beetje sterker en een beetje zelfbewuster. Ik ga elke dag een beetje méér staan voor wie ik ben en wat ik doe.
Ik ben traumatherapeut, met een eigen visie, namelijk dat je trauma helemaal kunt transformeren. Al het vrouwenonrecht dat ik in de wereld zie en waar ik zo verontwaardigd over ben: nu kan ik daar iets aan doen. Op een duurzame manier. Dat wil zeggen: écht transformeren, zodat je het niet meer doorgeeft aan de volgende generatie. Zodat er steeds meer zelfbewuste, mooie, liefdevolle vrouwen én mannen zijn.
“Als iedereen zijn trauma’s heeft verwerkt, is er wereldvrede.”
Voel jij nu dat jij ook nog wat te verwerken hebt? Je hoeft het niet alleen te doen. Ik kan je daar bij helpen.
In een gratis en vrijblijvend gesprek bekijken we samen hoe dat eruit zou kunnen zien.
Geef een reactie