Zo hielp Christien een cliënt af van haar angst voor autorijden.

Waar gebeurd verhaal:

Een paar jaar geleden had ze een ernstig auto-ongeluk gehad. Ze reed de oprit van de snelweg op en voegde in op de hoofdrijbaan. En toen: zeer dichte mist en er was geen houden meer aan: de ene na de andere auto klapte op elkaar. Een kettingbotsing met meer dan 10 auto’s! Gelukkig alleen heel veel blikschade.

Maar daarna durfde ze niet meer de snelweg op met de auto. En dat was heel lastig als je in Gouda woont, werkt in Den Haag en je kinderen wonen in Breda. Bijna niet te doen als je niet over de snelweg kunt rijden.

Shocktrauma

Een auto-ongeluk is de meest voorkomende vorm van wat wij in ons vak een shocktrauma noemen: een heftig, eenmalig incident en daarna verstijf je volledig. Gelukkig kom je er heelhuids vanaf. In je brein wordt deze herinnering als een pakketje opgeslagen, zowel het ongeluk, als jouw reactie daar op, nl. verstijven.

Je onderbewuste brein is constant bezig om jou te behoeden voor gevaar en scant de omgeving voortdurend op herkenbare gevaarlijke situaties. Om vervolgens geheel automatisch de reactie te herhalen die de eerste keer zo helpend is geweest.

Voor je onderbewuste brein maakt het niet uit of je echt op de snelweg rijdt, of er alleen maar aan denkt. Dus alleen al de gedachte aan de snelweg maakt dat onmiddellijk weer verstijft. Je onderbewuste herkent het gevaar en beschermt je, helemaal automatisch.

Ja, dat is fijn, zul je denken, zo’n “behulpzaam” onderbewust brein. Maar belemmerend is dat soms ook.

We zijn gaan testen of de herinnering aan dit ongeluk nog stressvol was voor haar lijf en het antwoord was ja. Met één simpele oefening heeft ze de lading, de stress, de angst van deze situatie eraf gehaald. Na afloop van deze korte oefening hebben we nog een keer getest en nu bleek dat ze geen stress meer in haar lijf ervoer als ze weer terug dacht aan het ongeluk.

Maar testen in de veilige sfeer in de praktijkruimte is leuk, maar we willen echte resultaten in het echte leven. In dit geval op de echte snelweg.

Dus spraken we een actiestap af: Ga autorijden op de snelweg, zondagochtend om 8.00 uur. (Hoe kleiner en gemakkelijker de actiestap, hoe beter!)

Diezelfde middag ontving ik van haar een e-mail: “Het rijden ging heel goed, geen enkele angst. Het ging zelfs zo lekker dat ik nog een stukje ben doorgereden en pas een afslag later weer terug keerde naar huis. En eigenlijk wilde ik wel doorrijden naar mijn dochter in Breda, maar ja, wat moest ik op zondagochtend voor 9.00 uur bij haar op de stoep, dat was wel erg vroeg. Dank je wel!”

Zo simpel kan het dus zijn om van een hele heftige en belemmerende angst af te komen.

Heb jij ook een auto-ongeluk meegemaakt, of heb je last van een andere angst? Schroom dan niet om eens geheel vrijblijvend contact met ons op te nemen voor een gratis adviesgesprek.

  Ja, ik wil graag een vrijblijvend gesprek! 

Geef een reactie