Als klein meisje speelde ik vroeger “schooltje”. Ik was de juf, en mijn vriendinnetje zat op een stoeltje achter een tafeltje en was de leerling.
We hadden een heel oud rekenboekje. Geen idee waar dat vandaan kwam, maar daaruit “gaf ik les”.
Ik hield van rekenen, de heldere logica van cijfers, daar kon ik wat mee.
Op de middelbare school was ik dan ook beter in de exacte vakken dan in de talen. na een natuurkundeproefwerk kon ik op een paar tienden nauwkeurig mijn cijfer voorspellen. Met talen had ik geen idee, behalve dan bij Duits. Dat was steevast een dikke onvoldoende, dat kon ik dan weer wel voorspellen! 🤣
Maar ik wilde dus juf worden, en ben dat ook lang geweest. Muziekjuf wel te verstaan. Ik gaf hoboles (met de klemtoon op bó sprak de juf in mij 😉) op een aantal verschillende muziekscholen.
Geef een reactie