PTSS na een traumatische bevalling
“In november 2014 sloot ik na een heftige bevalling mijn zoon in de armen, niet wetende dat door die bevalling de anderhalf jaar daarna gekleurd zouden worden door PTSS, een post-traumatische stressstoornis. Een term die ik alleen associeerde met mensen die écht iets meegemaakt hebben: veteranen. Ik ondervond aan den lijve dat je ook PTSS kunt ontwikkelen bij een ‘kleiner’ trauma, zoals een bevalling. Bij mij was de PTSS een constante onrustige, gejaagde modus. Dat voelt als een enorme wringende knoop diep in mijn buik waardoor de uitingen van stress echt uitbárstingen werden. Ik vond het zeer lastig om echt te ‘connecten’ met het dagelijks leven. Je kunt er niet goed bij, zo lijkt het…
EMDR
Ik kreeg EMDR-therapie. Ik werd rustiger en overzag het dagelijks leven weer. Zo nu en dan verviel ik een week of wat terug in mijn ‘PTSS-modus’, zoals ik het zelf noemde, maar ach het was al zoveel beter dan eerst, toen de PTSS-modus 24 uur per dag aanwezig was.
Suzannes aanpak
Ik leerde Suzanne kennen. We spraken over haar therapiepraktijk en ik deelde mijn ervaringen met EMDR. Waar je je bij EMDR moet concentreren op een bepaald beeld, een stilgezette scene uit de traumatische ervaring, gebruikt Suzanne het gevoel dat je had tijdens die gebeurtenis. Ik was met stomheid geslagen. Want tijdens de EMDR-therapie koos ik voor een bepaalde situatie als beeld en wist eigenlijk al: dit is het niet helemaal. Het beeld dat ik koos was ook zeker een heftig moment, maar het was niet het enige moment. Of het heftigste moment. Want hoe kon ik de uren dat ik met helse pijnen door het bed kroop nou vatten in één stilgezette scene?
Ik besloot de therapie van Suzanne een kans te geven. Het werken met het gevoel spreekt mij erg aan. Ik weet dat je niet elk gevoel onder woorden kunt brengen of kunt vatten in een beeld. Het leek mij dé manier om echt tot de kern van mijn trauma te komen en het daar uit mijn systeem te werken.
De sessie
Met een kopje thee naast me, nam ik plaats tegenover Suzanne in de praktijk in Gouda. Onder begeleiding van Suzanne riep ik het gevoel op van tijdens mijn bevalling. Al binnen enkele seconden reageerde mijn lichaam. Heel bijzonder om mee te maken, en toe te laten. Ongeveer rond mijn maag spanden allerlei spieren zich aan waarvan ik geen idee had dat ik ze had. Op meer plekken gebeurde dat, zoals in mijn bovenbeen, maar in mijn buik was het toch het opvallendst. De spreekwoordelijke knoop in je maag, maar dan niet meer spreekwoordelijk. Het deed geen pijn, ik werd niet misselijk of iets anders naars, er was alleen veel spanning. De spanning hield voor mijn gevoel minutenlang aan. Langzaamaan ontspande het weer en loste de spanning op.
En hoe is het nu?
Nu ruim zes weken na de sessie heb ik geen PTSS-aanvallen meer gehad. En dat in de drukste periode van het jaar, december, inclusief kinderverjaardagen (want ja, die ene bevalling in november hè) en een nieuwe baan.
Bijzonder effectief
Bijzonder effectief. Zo omschrijf ik de aanpak van Suzanne. Want vergeet niet dat het bovenstaande slechts één sessie was. Daarnaast gaat het op een heel prettige manier waarbij je geen moment zelf de regie uit handen geeft, wegraakt of anderszins verminderde controle hebt. Je doet het zelf, zij begeleidt. De combinatie van werken met gevoel, maar ook de nuchtere, bijna technische uitleg van het onderbewuste en je brein maakt het heel logisch en praktisch.
Iedereen met stress of trauma kan ik een bezoek aan Suzanne aanraden!”
Geef een reactie