Wat ben jij over jezelf gaan geloven nadat je seksueel misbruik hebt meegemaakt?
“Als ik de slaapkamer binnenkom, begroeten mijn zussen me met een liedje dat ze voor me hebben bedacht. Ze verzonnen het toen ik drie jaar oud was en één van mijn ogen scheef ging staan na een verkeerd uitgevoerde medische ingreep.
‘Je bent zo lelijk, je bent zo nietig,’ zingen ze. ‘Je zult nooit een man vinden.’ Sinds het ongeluk houd ik mijn ogen op de grond gericht als ik loop, zodat ik niet hoef te zien hoe mensen naar mijn scheve gezicht kijken. Ik heb nog niet geleerd dat het probleem niet is dat mijn zussen mij pesten met een gemeen liedje; het probleem is dat ik hen geloof.”
(Hongarije, jaren 30 van de vorige eeuw. Uit: De Keuze van Edith Eger)
Edith Eger is het liedje gaan geloven. Zij geloofde wat haar zussen zeiden over het gevolg van een operatie: dat ze lelijk was.
Met mijn cliënten is hetzelfde aan de hand: ze geloven een verhaal over het seksueel misbruik dat ze hebben meegemaakt, het verhaal dat zíj schuldig, vies of slecht zijn.
Geloof je dat het jouw schuld is?
“Ik ben met hem meegegaan.”
“Ik wilde de aandacht.”
Laat het duidelijk zijn: het is niet jouw schuld. Met iemand meegaan, betekent niet dat die persoon met jou mag doen wat hij wil. Op zoek zijn naar aandacht, betekent niet dat jouw grenzen niet gerespecteerd hoeven worden.
Geloof je dat je vies bent?
Seksueel misbruik geeft een vies gevoel. Veel slachtoffers staan dan ook vaak en lang onder de douche, in een poging dit vieze gevoel van zich af te spoelen. Dit helpt niet, je bent niet vies.
Geloof je dat je slecht bent?
Veel slachtoffers geloven dat ze wel een heel slecht persoon moeten zijn, anders was dit hen niet overkomen. Soms doet de dader daar ook nog een schepje bovenop. Door te zeggen dat je niets mag vertellen over wat hij met jou doet. Want dan vinden mama en papa jou een heel stout kind. Maar je bent niet slecht en je bent niet stout.
Geloof je dat je niks waard bent?
Dat je er niet toe doet? Dat niemand op jou zit te wachten? Dat je het nooit goed doet? Ook dit is niet waar!
Verschil tussen denken en voelen
En natuurlijk wéét je dat dit allemaal niet waar is. Met je hoofd kun je dat prima bedenken. En als je heel hard je best doet, geloof je dat ook. Heel eventjes dan.
Maar het probleem is, dat je gevoel iets heel anders zegt. Het vóélt voor jou dat dit allemaal waar is. Er is een disbalans tussen denken en voelen. Of, neurobiologisch gezien, je linkerhersenhelft weet het wel (dat is de rationele helft van je brein), maar je rechterhersenhelft (de emotionele helft van je brein) voelt het nog niet. Door de lading die erop zit, is je rechterhersenhelft geblokkeerd.
Edith is het liedje lang blijven geloven. Voor mijn klanten hoeft het gelukkig niet zo lang te duren. We kunnen er wat aan doen!
Zodat je denkt wat je voelt, en voelt wat je denkt.
Wil jij stoppen met dit soort nare gedachten?
Ik kan jou helpen. Zullen we eens nader kennis maken?
Geef een reactie