Haar telefoon trilt. Annet pakt hem op en ziet een bekend nummer: haar leidinggevende. “O, nee hè, wat nu weer? Hij zal wel weer vragen of ik extra kan werken. Pff, helemaal geen zin in.” Ze overweegt om niet op te nemen, maar doet het toch. Het kan tenslotte ook over iets anders gaan. Misschien heeft hij nog iets te vragen over het uitje volgende maand dat ze heeft georganiseerd, zegt ze tegen zichzelf.
“Goedemorgen, met je leidinggevende, kun je aanstaande zaterdag extra werken? Je collega is ziek en we zitten echt omhoog!”
En terwijl ergens ver weg nog door haar hoofd gaat ‘Zie je wel. Hier had ik helemaal geen zin in. Waarom heb ik dan ook opgenomen? Dit wist ik toch? Ik doe dit nooit weer, zo’n telefoontje opnemen’, hoort ze zichzelf zeggen: “Ja natuurlijk, dat is goed. Ik ben er! Tot zaterdag!”
Tot overmaat van ramp schiet, direct nadat de verbinding is verbroken, door haar hoofd: “Shit, ik zou zaterdag met vriendinnen naar het strand gaan. Nou, dat moet ik dan maar afzeggen.”
Met tranen in haar ogen vertelt mijn cliënt mij dit voorval. Ze is boos, op haar leidinggevende, maar vooral ook op zichzelf. Ze had al Ja gezegd, voor ze er überhaupt erg in had.
Ja zeggen op de automatische piloot
Als je Ja zegt op de automatische piloot, dan is dat een gewoonte geworden. Je denkt er niet bij na, laat staan dat je even een momentje de tijd neemt om te voelen. Daar kunnen heel veel verschillende redenen aan ten grondslag liggen.
Het kan een patroon zijn dat al heel lang in de familie zit. Alle vrouwen zeiden Ja. Al generaties lang. Dan heb je dat gewoon zo geleerd. Je weet niet beter. Iedereen verwacht dat van jou en jij zelf eigenlijk ook.
Het kan ook zo zijn dat Ja zeggen je een gevoel van veiligheid geeft. “Dan krijg ik in ieder geval geen gedoe.” Hiermee saboteer je jezelf. Want je doet iets wat je eigenlijk niet wil -Ja zeggen in dit geval- omdat dat veilig voelt. En datgene wat je zou willen -Nee zeggen- doe je niet, omdat daar alarm op zit. Die alarmbellen gaan onmiddellijk af op het moment dat je er maar aan denkt om misschien Nee te gaan zeggen. Dus zeg je Ja. En voel je je veilig.
Tenminste, voor een tijdje. Totdat het verlangen om voor jezelf op te komen, weer naar boven komt, en je voelt dat je graag Nee zou willen zeggen. Maar dan gaan die alarmbellen weer af, en zeg je …
Het kan ook zijn dat je ooit wel geprobeerd hebt om nee te zeggen, maar dat je nee niet werd gehoord. Dit zie ik heel vaak bij mijn cliënten, vrouwen die seksueel misbruik hebben meegemaakt. “De ander wilde, dus ik moest, “ zeggen deze vrouwen vaak. “Ik kon niet anders, dit was de enige manier om te overleven.” En bij elke verzoek en elke vraag, zeggen zij direct Ja.
Geen Nee kunnen zeggen is ondermijnend voor jou geluk
Eigenlijk maakt de reden waarom je geen Nee kunt zeggen niet zo heel veel uit. Het gevolg is altijd dat je in situaties terechtkomt waar je niet wil zijn. Zoals Annet. Die wilde op het strand zijn, met haar vriendinnen. Maar ze was op haar werk.
En begrijp me goed, voor een keer is dat helemaal niet erg. Het is helemaal prima om jezelf een keer iets te ontzeggen als je daarmee iemand kunt helpen. Mits het een vrije keus is. Als je niet voelt dat je iets te kiezen hebt (de ander wil, dus ik moet) dan is het niet oké. Dan ben je grensoverschrijdend, naar jezelf. En daar word je op den duur heel ongelukkig van.
Door Nee te zeggen tegen de ander, zeg je Ja tegen jezelf
Door Nee te zeggen tegen de ander, zeg je Ja tegen jezelf.
Wat een eye-opener was dat voor mij, toen ik dat jaren geleden voelde tijdens een opleiding intuïtieve ontwikkeling.
Dat was iets waar ik destijds al heel lang naar verlangde. Mezelf de ruimte geven. Niet meer over mijn eigen grenzen (laten) gaan. Ja zeggen tegen mezelf!
Dus toen mijn moeder belde met de vraag of ik een bakkie kwam doen en ik me er eigenlijk enorm op verheugd had om een heel weekend helemaal voor mezelf te hebben, toen schoot het door mijn hoofd: Vorige week voelde ik dat een Ja voor mezelf soms een Nee tegen de ander betekent. Dit is je kans! En ik zei: “Nee Mam, het komt niet uit dit weekend.”
Vanaf toen begon ik te leren om Nee te zeggen tegen een ander. Hoe vaker ik dat deed, hoe beter ik daar in werd.
Sta even stil bij wat je voelt
Nee zeggen kun je leren, net als ik. Door even een momentje stil te staan en je af te vragen: Moet Ik Dit Nu Doen? Waarbij je de zin steeds iets verandert door de klemtoon vijf keer op een ander woord te leggen. En je zult merken dat je best vaak vijf keer deze vraag met nee beantwoord. Dan is je antwoord dus nee en kun je met die persoon in gesprek gaan over een andere oplossing. Iemand anders kan bijvoorbeeld deze taak op zich nemen. Of je hoeft misschien niet te bellen, je kunt ook een mailtje sturen. Of, nee het hoeft niet nu, het kan ook volgende week. Voel je?
Workshop Spelen tot je Nee zegt
Spelenderwijs Nee leren zeggen
Je kunt nu Nee leren zeggen op een veel leukere manier, namelijk door mee te doen aan de workshop Spelen tot je Nee zegt. Samen met Saskia van der Elst, de Toneeljuf, gaan we met spelopdrachten kijken, voelen en ervaren waar onze Nee ligt. Op een speelse en grappige manier, met een vette lach en misschien ook met een dikke traan. Alles mag.
En aan het eind van de dag kun jij, zonder schuldgevoel, Nee zeggen. Ook tegen je leidinggevende!
Wil jij ook op de allerleukste manier leren Nee zeggen? Meld je dan hier aan!
Geef een reactie