Er was eens een klein meisje dat regelmatig bij opa en oma logeerde. Haar ouders waren heel erg druk met hun eigen bedrijf en hadden soms niet zoveel tijd voor haar. Dan mocht ze naar opa en oma. Wat niemand wist, was dat opa haar seksueel misbruikte. Ze was een kleuter toen het begon, 4 jaar, en het duurde voort tot haar 8ste.
Geen last meer van
40 jaar later spreek ik haar.
Ik vraag of ze nog last heeft van het misbruik. Waarop ze monter antwoordt: “Nee hoor, ik heb er geen erge herinneringen aan of nachtmerries van. Ik heb het verdrongen, geloof ik.”
Of toch wel?
Maar ze vertelt nog meer:
“Ik was een slim kind. Ik heb rechten gestudeerd en werk nu als jurist in het bedrijf van mijn vader. Het is de bedoeling dat ik dat bedrijf later ga overnemen, samen met mijn broers. Ik had eigenlijk liever geneeskunde gestudeerd.”
“Nu heb ik, naast mijn werk als jurist, een bedrijfje. Ik coach mensen op het gebied van beweging en voeding. Dat zou ik graag willen uitbouwen. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om te stoppen als jurist. Ik vind dat ik dat werk moet doen, uit loyaliteit aan mijn familie.”
“Elke zondagmiddag komen we met de familie bij elkaar. Ik en mijn partner, mijn broers en schoonzussen, alle kleinkinderen en mijn ouders natuurlijk. Een keertje niet gaan is heel lastig. Wat gaan ze denken als ik er niet ben.”
“5 jaar geleden ben ik gescheiden, na 17 jaar huwelijk. Mijn ex heeft nooit van mij gehouden en heeft nooit enige zorg voor de kinderen op zich genomen. Ik stond er alleen voor. Maar ik heb de stap niet eerder durven zetten, omwille van de kinderen.”
“Ik offer mezelf op, ik leef meer voor anderen dan voor mezelf. Voor mezelf kiezen is heel lastig. Wat vind iemand anders ervan? Ik geloof dat je heel hard moet werken, dat je moet gehoorzamen en dat je moet verzwijgen waar je last van hebt.”
Jezelf opofferen, wegcijferen, aanpassen
Dit is een patroon dat ik bij al mijn cliënten, in meer of mindere mate, zie.
Door het misbruik, nota bene door haar opa, leefde deze vrouw met een heel groot geheim. Een vies geheim, wat niemand mocht zien. Ze deed, en doet nog steeds, alsof er niets aan de hand is. Dat ze nergens last van heeft. Ze past zich aan. Is voortdurend bezig met: wat wil de ander; wat wordt er van mij verwacht?
Ze moest doen wat haar opa van haar wilde en ze zat gevangen in dit grote geheim. Hierdoor heeft ze nooit geleerd voor zichzelf te kiezen.
Niet voor jezelf kunnen kiezen is het gevolg van seksueel misbruik
Dus al heb je geen nare herinneringen, flashbacks of nachtmerries van het misbruik, dan betekent dat niet dat je er geen last van hebt. De impact toont zich op heel veel meer vlakken. Deze vrouw was vervreemd van zichzelf en koos voor een studie die zie niet wilde, een echtgenoot die niet goed voor haar was en een baan waar ze niet wil zijn.
Ik vroeg haar waar ze naar verlangt. “Vrijheid,” zei ze. “Vrijheid om zelf te beslissen wat ik doe, om mijn eigen keuzes te maken. Om uit het familiebedrijf te stappen en mijn eigen bedrijfje uit te bouwen.”
Verlang jij ook naar vrijheid en het maken van je eigen keuzes?
Dat begint met Nee leren zeggen. Nee zeggen tegen de ander en daarmee Ja zeggen tegen jezelf.
Doe mee met de workshop Spelen tot je Nee zegt. De leukste manier om Nee te leren zeggen!
Geef een reactie